Ink on thoughts

Σε εποχές οικονομικής κρίσης η τηλεόραση μεταμορφώνεται αυτόματα σε ένα κουτί με προγράμματα χαμηλού κόστους χωρίς κανένα πολιτιστικό ή κοινωνικό υπόβαθρο. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήμουν ποτέ μεγάλη οπαδός των εκπομπών της τηλεόρασης. Φέτος έτυχε να παρακολουθήσω περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά είτε για ενημέρωση λόγο των ερχόμενων εκλογών, είτε λόγο του ότι γνωστοί μου λαμβάνουν μέρος σε εκπομπές ταλέντων (το κάθε σπίτι και Ανδρέας που λέγαμε στην Κύπρο αντικαταστάθηκε με το κάθε σπίτι και ταλέντο).  Θεωρώ λοιπόν ότι ο Καπουντζίδης είναι ό,τι καλύτερο έχει να δείξει η ελληνική και κυπριακή τηλεόραση αυτή τη στιγμή, από όποια πλευρά και να το δεις. Καταρχάς είναι η χαρά του Θεού που λέμε, σε κάνει να νιώθεις ευτυχισμένος μόνο που εμφανίζεται. Καλοσυνάτος, χιουμοριστικός και γλυκύτατος, μεταφέρει μια απίστευτη θετική ενέργεια! Οι γνώσεις του πολυδιάστατες και το επίπεδό του ψηλότερο από το πύργο από ποτήρια στο κεφάλι του Κκαντή. Αυτό που με συγκίνησε απίστευτα εντούτοις ήταν τα λόγια που είπε σε ένα μικρούλι, μετά που τραγούδησε για το μπούλιγκ (πανέμορφοι στίχοι και χίλια μπράβο του). «Να μάθετε στα παιδιά σας ότι το παιδί που είναι διαφορετικό δε το βάζουμε στη γωνία», λέει στους γονείς ο Καπουντζίδης και συνεχίζοντας κάνει ένα μικρό μάθημα για την έννοια της δημοκρατίας «Δημοκρατία δε σημαίνει μόνο να λέει ο καθένας ότι θέλει. Δεν είναι αυτός ο ορισμός της δημοκρατίας. Η σωστή δημοκρατία είναι η χώρα στην οποία η πλειοψηφία λαμβάνει υπόψη της και προστατεύει τις αδύναμες μειονότητες. Αυτό είναι δημοκρατία». Στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, χρειάζεται υπενθύμιση του τι σημαίνει δημοκρατία. Ειδικά αναφερόμενοι στην  Κύπρο του σήμερα, που τα δεδομένα άλλων ανεπτυγμένων χωρών μας φαντάζουν μακρινά. Αν λοιπόν αγαπητοί γονείς διερωτάστε τι να πείτε στα παιδιά σας όταν συναντούν κάτι διαφορετικό στο δρόμο τους (κρίμα αν κάνατε παιδιά και δεν ξέρετε πώς να τους δώσετε τη στοιχειώδη κοινωνική μόρφωση), να λέτε αυτό. Δε παραμερίζουμε τη διαφορετικότητα. Την υποστηρίζουμε και την αγκαλιάζουμε, γιατί μπορεί αυτό το διαφορετικό που μας εκπλήσσει σήμερα να διαγράψει την μελλοντική μας πορεία. Είμαστε υπόχρεοι να αναγνωρίζουμε την πλεονεκτική μας θέση στο χάρτη της ανθρωπότητας, καθώς και να υποστηρίζουμε αυτούς που το χρειάζονται (αύριο ίσως βρεθούμε στη δική τους θέση άλλωστε). Η ποιότητα του ανθρώπου δε φαίνεται στη συμπεριφορά του απέναντι στους όμοιους του, αλλά σε αυτούς που τον έχουν ανάγκη.   Καλές Γιορτές! Κ.Σ.